ယခုေတာ့ ေယာနယ္ေျမ ေဆာျမိဳ ့သုိ ့ေရာက္ေနျပီ ။ ေယာနယ္သည္ စုန္းကေဝ ေပါသည္ ဆိုသည္မွာ ေယာျပန္မ်က္လွည့္ဆရာျကီးမ်ား၏ လက္သံုးစကားျဖစ္ပါသည္ ။ စာေရးဆရာျကီး ျမစျကၤာ၏ ေယာျပည္မွ ေမွာ္ကေဝ ၊ စုန္းဘုရင္ ဝတၳဳမ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ့ ဘြားဘြား၏ စာအုပ္စင္တြင္ ေတြ ့ ့ရွိမွတ္သားထားသျဖင့္ ေျကာက္စိတ္ဝင္ေနမိပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို ့တိုက္အိမ္ေလးမွာ ညအခ်ိန္ ေရာက္လာေလ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္သြားပါသည္ ။ လွ်ပ္စစ္မီးက ( ၉ ) နာရီေလာက္သာ ထြန္းေပးပါသည္။ ညနက္လာေလေလ ေမွာင္မွည္းလာေလေလ ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ေျကာက္ လာ ေလေလ ျဖစ္ပါသည္ ။ မမရည္မြန္သာနွင့္ ကြ်န္ေတာ္တို ့ သည္ တစ္ခန္းအိပ္ျကပါသည္ ။ ေဖေဖနွင့္ ေမေမတို ့က အိပ္ခန္းတစ္ခန္း အိပ္ျကပါသည္။
အေရွ ့ဘက္ဆီမွ ေဆာေခ်ာင္းေရသည္ တေဝါေဝါ စီးဆင္းေနသည္။ ေဆာေခ်ာင္းအေရွ ့ဘက္တြင္ ငွက္ေက်ာေတာင္ျကီးရွိသည္။ ေတာင္ဘက္တြင္ ကြမ္းအုပ္စစ္ေတာင္ရွိသည္။ အေနာက္ဘက္တြင္ ခ်င္းေတာင္တန္းျကီးက ျမင့္ျမင့္မားမားရပ္တည္ေနပါသည္။ ေျမာက္ဘက္မွာမူ အျကည္ကတင္းေတာင္တန္းျကီးက ဝိုင္းရံေန၏ ။ ေဆာျမိဳ ့ ့ကေလးမွာ ဒယ္အိုးျကီးထဲ ေရာက္ေနသကဲ့သုိ ့ ျဖစ္ေနသည္။
`` မမရည္မြန္ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္မရဘူးဗ်ာ ´´
`` ဘုရားစာ တိုးတိုးရြတ္ေပါ့ ´´
`` ဟာေျကာက္တယ္ဟ ။ ဘာဘုရားစာမွေတာင္ မရြတ္တတ္ေတာ့ဘူး ´´
ေဖေဖႏွင့္ ေမေမ ကြ်န္ေတာ္တို ့ေမာင္နွမ စကားမ်ားကုိ ျကားသြားဟန္တူူသည္။ ညယံက တိတ္ဆိတ္ေန၏ ။ ေဖေဖသည္ ဖေယာင္းတိုင္မီးထြန္း၍ ကြ်န္ေတာ္တို ့အခန္းထဲ သုိ ့ ဝင္လာသည္။
`` သားတို ့သမီးတို ့ မအိပ္ျကေသးဘူးလားဟင္ ´´
``ဟုတ္တယ္ ေဖေဖ ´´
`` ဘာျဖစ္လုိ ့လဲ ´´
``ေျကာက္လုိ့ပါေဖေဖ ´´
`` ဘာကုိေျကာက္တာလဲ ´´
`` ေယာသူ ေယာသားေတြကုိပါ ´´
`` ေယာသူေယာသားေတြက လူေတြပဲ ဘာလုိ ့ ့ေျကာက္႐မွာလဲ ´´
`` မဟုတ္ဖူး ေဖေဖ ။ မဟုတ္ဖူး ´´
``ကြ်န္ေတာ္တို ့ေမာင္နွမ နွင့္ ေဖေဖ စကားအခ်ီအခ် ေျပာေနျကစဥ္ ေမေမ အခန္းထဲသုိ ့ ဝင္လာသည္။
`` ဒီေလာက္ ခရီးပန္းလာတာ မအိပ္ျကေသးဘူးလား ဒီေမာင္နွမက ´´
``ေျကာက္လုိ့ပါေမေမ ´´
`` ဘာကုိေျကာက္တာလဲ ´
`` ဟိုးးး စုန္းကေဝ တေစၧ ေတြနဲ ့ ဖင္ကပ္ေစးေတြကိုပါ ´´
`` ေအာ္ ……… ဟား ဟား ဟားး ဟားး ´´
ေဖေဖက အူလွိဳက္ သည္းလွိဳက္ ရယ္ပါသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္တို့ မိသားစု ညျကီးမင္းျကီး ေဖေဖထူးထူးျခားျခားရယ္သံေျကာင့္ ပုိ၍ ေျကာက္သြားပါသည္။ ေဖေဖ့ကုိ ေယာသူေယာသားေတြက ျပဳစားဖမ္းစားသြားျပီ ထင္မိပါသည္
`` မင္းတို ့ေမာင္နွမနွင့္ ေဒၚနီလာဟာ ဒီေယာနယ္ေျမ ေဆာျမိဳ ့ကုိ ေရာက္ကတည္းက ေပးတာမယူ ။ ေကြ်းတာမစား ။ အေနအထိုင္ တစ္မူထူးျခားေနတာ ဒါေျကာင့္ကုိးကြ ။ ´´
ေဖေဖ ေျပာေျပာဆိုဆိုနွင့္ ကြ်န္ေတာ့ ခုတင္ေပၚတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ပါသည္။ ေမေမက မမရည္မြန္သာခုတင္တြင္ ထိုင္လိုက္ပါသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ေဖေဖ့ကုိ သိုင္းဖက္ထား လိုက္မိသည္။
`` သားတို ့သမီးတို ့ နယ္ခ်ဲ ့အဂၤလိပ္ရဲ ့ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မွဳ ယႏၱရားျကားက အခုထိ မလြတ္ေသးဘူးကုိးကြ ။ ဒါေတြဟာ နယ္ခ်ဲ့ေတြရဲ ့ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲ ဝါဒေတြကြ။ တကယ္ေတာ့ ေယာသူေယာသားေတြဟာ သားတို ့သမီးတို ့ ထင္ေနသလုိပဲ စုန္းကေဝေတြကြ ။ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ´´
``ဟင္ ကုိေတဇာ တကယ္လားဟင္ ´´
`` ဟုတ္တယ္ နီလာေရ ´´
`` ကြ်န္ေတာ္ မ်က္လံုး ျပဴးက်ယ္သြားပါသည္ ။ အိပ္ခ်င္စိတ္မ်ားပင္ ဘယ္ေရာက္သြားသည္ မသိပါ ။
ကြ်န္ေတာ္တို ့မိသားစု ေယာေျမ ေဆာျမိဳ ့က အေတာင္တင္လို ့ပ်ံလုိ ့ရလွ်င္ ယခုပင္ ရန္ကုန္သို ့ ျပန္လိုက္ခ်င္ပါသည္ ။
`` ဟုတ္တယ္ ။ ေယာသူေယာသားေတြက စုန္း ေတြ ။ စီးပြားေရး ၊ပညာေရး၊ လူမွဳေရး ၊လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ဘဝအဖံုဖံု အလံုးစံု ႏြံနစ္ေနတဲ ့ ၊ လူ ့ဘဝ စံုးစံုးနစ္ျမဳပ္ ေနတဲ ႔သူေတြေပါ့ကြာ ။ သားတို ့သမီးတို ့ဇနီးသည္တို ့ ထင္ေနသလုိ စလံုးတေခ်ာင္းငင္နသတ္ ဝစၥ နွစ္လံုးေပါက္တဲ ့စုန္း မဟုတ္ဖူး ။ စလံုးတစ္ေခ်ာင္းငင္ ေသးေသးတင္ ဝစၥ နွစ္လံုးေပါက္တဲ ့ စံုး ပါ ´´
ေဖေဖ ေမာသြားဟန္ တူပါသည္ ။ စကားကုိ ေခတၱ ရပ္လုိက္သည္။ ဖေယာင္းတိုင္ အသစ္တစ္တိုင္ကုိ ထြန္းညွိ လိုက္ပါသည္။
`` သားတို ့သမီးတို ့ဇနီးတို ့ ဒီေန ့ပဲ ျကည့္ပါလား ။ လမ္းပန္းမဖြံ ့ျဖိဳးဘူး ။ က်န္းမာေရး မဖြံ ့ျဖိဳးဘူး ။ လူမွဳေရး မဖြံ ့ျဖိဳးဘူး ။ ေယာသူေယာသားေတြရဲ ့ စကားေတြက ဟိုးေရွး ျမန္မာျကီးေတြရဲ ့ ေပါရာဏစကားေတြေျပာေနတုန္းပါ။ လယ္ယာဥယ်ာဥ္ျခံေျမကုိ ပင္ပန္းျကီးစြာ လုပ္ကုိင္ျပီး ရိုးသားျကိဳးစားေနတဲ ့ ျမန္မာအႏြယ္ဝင္ ညီေနာင္ေယာသား တို ့ေသြးသားေတြပါ ။
၁၉၇၅ ခုနွစ္ ၊ သန္းေခါင္စာရင္းမွာ ျမန္မာ အႏြယ္ဝင္အမ်ိဳးထဲက တစ္မ်ိဳးအပါအဝင္ပါပဲ ၊ အဲဒီေသြးသားေတြကုိ ( မရွိသူခိုးနိုး ၊ မလွစုန္းရိုး ) ဆိုတဲ့ ့စကားပံုလို စီးပြားေရး ၊ ပညာေရး ၊ က်န္းမာေရးမလွေတာ့ စုန္းဘဝ ေရာက္ခဲ့ျကတယ္ ။ နယ္ခ်ဲ့ေသြးခြဲ အထင္လြဲလုိ့ ့မျပီးေသးခင္မွာ အလံနီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ သခင္စိုးက အမာခံနယ္ေျမ ထူေထာင္ျပီး ၊ ဆက္ေျကးေတာင္း ။ ဗံုးေထာင္ ၊ ဆင္စြယ္ရြာ တစ္ရြာလံုး လူသတ္ လုပ္ခဲ့ျက ။ ေက်ာင္း ၊ ေဆးရံု မရွိလု ိ့ ေသခဲ့ျကရတာ အနႏၲ။ အသိေနာက္ျကခဲ့တာ ဗလပြ။ အခု တိုင္းရင္းသားဖြံ ့ ့ျဖိဳးေရးေတြ ဝတိုင္းရင္းသားေတြကုိ နိိင္ငံေတာ္ ျငိမ္ဝပ္ပိျပားမွဳတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ့က ေဆာင္ရြက္ ေပးေနသလုိ ေဖေဖတို ့က ပညာေရးအသိ ၊ က်န္းမာေရးသတိနဲ ့ လုပ္ရမွာမို ့ ဒီကုိေျပာင္းလာတာကြ သားတို ့ သမီးတို ့ ဇနီးတို ့ရဲ ့´´
ေဖေဖျပာစကားကု္ိ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားပါသည္။
လက္ေတြ ့အေနနဲ့လည္း အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္တို ့သံသယေတြ ေပ်ာက္ကာ အမွန္ဘဝကုိ ေရာက္ခဲ့ျကပါသည္။ ညီေနာင္ေယာသား တို ့ေသြးသားမ်ားဟု ကြ်န္ေတာ္တို ့ေမာင္နွမ သႏၷိ႒ာန္ခ်ကာ အိပ္ရာဝင္ ခဲ့ျကပါသည္။
အေျကာက္တရားဟူသည္ ျမဴစမွ်ပင္ မရွိေတာ့ပါ ။
________________________________________________
ေယာနက ဖိုးေထာင္ရဲ ့ပန္းဆုေဝ လူငယ္ဝတၳဳတိုမ်ား စာအုပ္မွ ဝတၴဳတို တစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ ့(ညီေနာင္ေယာသား တို ့ေသြးသား ) မွျကိဳက္နွစ္သက္ေသာ တပိုင္းတစကုိ ပံုႏွိပ္ အတိုင္း ေရးသားေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္ရွင္ ။
ေယာသူတို႔ရြာ facebook page မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment