မိုးေလး တစ္ေျပးႏွစ္ေျပးရြာခ်ေသာ္လည္း ေနရတာက အိုက္စပ္စပ္ႏွင့္။
မယ္စံတစ္ေယာက္ ေခါင္းေပါင္းထားေသာ တဘက္ကိုေျဖခ် ယပ္ခပ္ရင္း ႏွမ္းေပါင္းထိုးေနေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ကို
နားေနရာတဲေပၚမွ ေငးၾကည့္ေတြးေနမိသည္။
ေနက ထန္းတဖ်ားပင္ေက်ာ္လုၿပီေလ။
`သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ ဗိုက္ဆာေနေရာ့မည္´
မယ္စံတစ္ေယာက္ ေခါင္းေပါင္းထားေသာ တဘက္ကိုေျဖခ် ယပ္ခပ္ရင္း ႏွမ္းေပါင္းထိုးေနေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ကို
နားေနရာတဲေပၚမွ ေငးၾကည့္ေတြးေနမိသည္။
ေနက ထန္းတဖ်ားပင္ေက်ာ္လုၿပီေလ။
`သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ ဗိုက္ဆာေနေရာ့မည္´
သည္ေန႕က ႏွမ္းေပါင္းထိုးအားဆိုသည့္ေနမို႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္
သိုက္အား အားရပါးရေက်ြးေမြးခ်င္သည့္စိတ္ႏွင့္ ယာတဲေပၚမွာ
ေခ်ြးတလုံးလုံးႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနရသည္။
ႏွမ္းေပါင္းထိုးရသည္က ခါးနာခါးေညာင္းေလာက္ေအာင္ ပင္
ပမ္းသည္မို႕ လာကူညီသူေတြကို ထမင္းေကာင္းဟင္းေကာင္း
ေက်ြးေမြးခ်င္သည္႕စိတ္ႏွင့္ မနက္မိုးလင္းကတည္းက ခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ေနသည္။
'-ဝက္သားနီဟင္း
- မွ်စ္ပေလာ ခ်ိဳခ်ိဳခြ်ဲခ်ြဲဟင္းခ်ိဳ
-လယ္ကန္သင္းက ႏႈတ္လာေသာ မာလာဖူးကို ေမာင္ႀကီးဖမ္း
လာေသာ ငါးေသးနႈတ္ေလးမ်ားႏွင့္ ကင္ၿပီးေထာင္း
-ယာခင္းေဘးက ဆူးပုတ္ရြက္ႏူႏူ ေခြးေတာက္ရြက္နုနုေလးကို
ေၾကာ္
အင္း ……
သည္ေလာက္ဆို ဟင္းအမယ္စုံၿပီထင္ပါရဲ႕…
အဲ !
အခ်ဥ္ဟင္းလ်ာ မပါေသးပါလား…
အခ်ဥ္အတြက္ ဘာခ်က္ရင္ေကာင္းမလဲ…?
ဟာ …!
တဲေဘးက မန္က်ည္းပင္မွာ မန္က်ည္းသီးနုနုေလးေတြပါ
လား
အေတာ္ပဲ
အခ်ဥ္အတြက္ ဟင္းတစ္ခြက္ရၿပီ '
မယ္စံတစ္ေယာက္ၿပံဳးရႊင္စြာ ေတြးရင္း မန္းက်ည္းပင္ေပၚတက္ကာထဘီကို ခါးပုံစ ထုတ္ မန္က်ည္းသီး ႏုႏုေတြ တၿပံဳတမ ခူးခ်ကာ အခ်ဥ္ဟင္းလ်ာအတြက္ ႀကိဳးစား ပမ္းစား ျပင္ဆင္လိုက္ရသည္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေပါင္းထိုးသမ သူငယ္ခ်င္းေတြက
`ဝူး´
အသံေပးကာ ယာတဲေပၚတက္လာၾကၿပီး အားရပါးရ ထမင္း
စားၾကေတာ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည့္ မယ္ခေရ/မယ္သီ/မယ္ဇင္/မယ္ေငြရည္/မယ္စု/ မယ္ေအး/မယ္စန္းတို႕ ႏွပ္ကေလးတရႈပ္ရႈပ္ ထမင္းက္ို လက္သီးဆုပ္ကာ အားရပါးရ စားေနၾကတာျမင္ေတာ့ ပင္ပန္းစြာ ခ်က္ျပဳတ္ေပးရသည္ကိုပင္ ေမ့ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေဘးမွ ထိုင္ေငးကာ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ျဖစ္ရသည္။
`` မန္က်ည္းသီးေထာင္းေလးက ခ်ြဲခ်ြဲခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးနဲ ေကာင္းလိုက္တာေအ
မယ္စံေရ
နင္လည္း တခါတည္း ဝင္စားေလဟာ´´
ဟု မယ္သီက ပလုပ္ပေလာင္းစားရင္းႏွင့္ ေခၚရွာသည္။
`ဆာေသးဘူးေအ´
ဟု မုသားသုံးကာ ျငင္းေနရင္း ကိုယ္ခံစားေနရသည့္ ေဝဒနာကို ဖြင့္မေျပာရက္ရွာ။
ဆာေနေသာ္လည္း အံတင္းကာႀကိတ္မွိတ္ကာ အၿပဳံးေလး
ႏွင့္ ဟန္ေဆာင္ေနရသည့္ဘဝ သူငယ္ခ်င္းေတြမွ မသိၾကရွာဖူးေလ။
`အင္း…
ညေနေရခပ္ဆင္းရင္ေတာ႕…
ကိုယ့္ေဝဒနာကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားသိေအာင္ ေျပာျပရဦးမည္။
…………………
………
……
……
ရြာကလယ္တဲမွာ မန္က်ည္းသီးေထာင္းစရာ ျငဳပ္ဆုံမရွိလို႕ သူတို႕
ခံတြင္းၿမိန္ဟင္းလ်ာျဖစ္တဲ႕ မန္က်ည္းသီးေထာင္းဟင္း တစ္ခြက္ကို ဆုံက်ိန္းေလာက္ေအာင္ ဘယ္လို ခက္ခက္ခဲခဲ ဖန္တီးခဲ႕ရတဲ႕ အေၾကာင္းကိုေလ´။ ။
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းအဖြဲ႕ကိစၥေတြနဲ႕ စိတ္ပင္ပန္းလူပင္ပန္းျဖစ္ေနလို႕ အဖြဲ႕ေတာ္သားမ်ားကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး က်ီစားတာ အမ်က္ေတာ္ မဝင္ၾကပါနဲဗ်ာေနာ
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ေယာသိခၤ
သိုက္အား အားရပါးရေက်ြးေမြးခ်င္သည့္စိတ္ႏွင့္ ယာတဲေပၚမွာ
ေခ်ြးတလုံးလုံးႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနရသည္။
ႏွမ္းေပါင္းထိုးရသည္က ခါးနာခါးေညာင္းေလာက္ေအာင္ ပင္
ပမ္းသည္မို႕ လာကူညီသူေတြကို ထမင္းေကာင္းဟင္းေကာင္း
ေက်ြးေမြးခ်င္သည္႕စိတ္ႏွင့္ မနက္မိုးလင္းကတည္းက ခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ေနသည္။
'-ဝက္သားနီဟင္း
- မွ်စ္ပေလာ ခ်ိဳခ်ိဳခြ်ဲခ်ြဲဟင္းခ်ိဳ
-လယ္ကန္သင္းက ႏႈတ္လာေသာ မာလာဖူးကို ေမာင္ႀကီးဖမ္း
လာေသာ ငါးေသးနႈတ္ေလးမ်ားႏွင့္ ကင္ၿပီးေထာင္း
-ယာခင္းေဘးက ဆူးပုတ္ရြက္ႏူႏူ ေခြးေတာက္ရြက္နုနုေလးကို
ေၾကာ္
အင္း ……
သည္ေလာက္ဆို ဟင္းအမယ္စုံၿပီထင္ပါရဲ႕…
အဲ !
အခ်ဥ္ဟင္းလ်ာ မပါေသးပါလား…
အခ်ဥ္အတြက္ ဘာခ်က္ရင္ေကာင္းမလဲ…?
ဟာ …!
တဲေဘးက မန္က်ည္းပင္မွာ မန္က်ည္းသီးနုနုေလးေတြပါ
လား
အေတာ္ပဲ
အခ်ဥ္အတြက္ ဟင္းတစ္ခြက္ရၿပီ '
မယ္စံတစ္ေယာက္ၿပံဳးရႊင္စြာ ေတြးရင္း မန္းက်ည္းပင္ေပၚတက္ကာထဘီကို ခါးပုံစ ထုတ္ မန္က်ည္းသီး ႏုႏုေတြ တၿပံဳတမ ခူးခ်ကာ အခ်ဥ္ဟင္းလ်ာအတြက္ ႀကိဳးစား ပမ္းစား ျပင္ဆင္လိုက္ရသည္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေပါင္းထိုးသမ သူငယ္ခ်င္းေတြက
`ဝူး´
အသံေပးကာ ယာတဲေပၚတက္လာၾကၿပီး အားရပါးရ ထမင္း
စားၾကေတာ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည့္ မယ္ခေရ/မယ္သီ/မယ္ဇင္/မယ္ေငြရည္/မယ္စု/ မယ္ေအး/မယ္စန္းတို႕ ႏွပ္ကေလးတရႈပ္ရႈပ္ ထမင္းက္ို လက္သီးဆုပ္ကာ အားရပါးရ စားေနၾကတာျမင္ေတာ့ ပင္ပန္းစြာ ခ်က္ျပဳတ္ေပးရသည္ကိုပင္ ေမ့ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေဘးမွ ထိုင္ေငးကာ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ျဖစ္ရသည္။
`` မန္က်ည္းသီးေထာင္းေလးက ခ်ြဲခ်ြဲခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးနဲ ေကာင္းလိုက္တာေအ
မယ္စံေရ
နင္လည္း တခါတည္း ဝင္စားေလဟာ´´
ဟု မယ္သီက ပလုပ္ပေလာင္းစားရင္းႏွင့္ ေခၚရွာသည္။
`ဆာေသးဘူးေအ´
ဟု မုသားသုံးကာ ျငင္းေနရင္း ကိုယ္ခံစားေနရသည့္ ေဝဒနာကို ဖြင့္မေျပာရက္ရွာ။
ဆာေနေသာ္လည္း အံတင္းကာႀကိတ္မွိတ္ကာ အၿပဳံးေလး
ႏွင့္ ဟန္ေဆာင္ေနရသည့္ဘဝ သူငယ္ခ်င္းေတြမွ မသိၾကရွာဖူးေလ။
`အင္း…
ညေနေရခပ္ဆင္းရင္ေတာ႕…
ကိုယ့္ေဝဒနာကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားသိေအာင္ ေျပာျပရဦးမည္။
…………………
………
……
……
ရြာကလယ္တဲမွာ မန္က်ည္းသီးေထာင္းစရာ ျငဳပ္ဆုံမရွိလို႕ သူတို႕
ခံတြင္းၿမိန္ဟင္းလ်ာျဖစ္တဲ႕ မန္က်ည္းသီးေထာင္းဟင္း တစ္ခြက္ကို ဆုံက်ိန္းေလာက္ေအာင္ ဘယ္လို ခက္ခက္ခဲခဲ ဖန္တီးခဲ႕ရတဲ႕ အေၾကာင္းကိုေလ´။ ။
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းအဖြဲ႕ကိစၥေတြနဲ႕ စိတ္ပင္ပန္းလူပင္ပန္းျဖစ္ေနလို႕ အဖြဲ႕ေတာ္သားမ်ားကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး က်ီစားတာ အမ်က္ေတာ္ မဝင္ၾကပါနဲဗ်ာေနာ
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ေယာသိခၤ
No comments:
Post a Comment