လက္ခတ္သံ က်ြန္းဖိုသား ေသာင္းတိုင္က ၾကားသေလ… ေလ့ (၁)

ေယာလူငယ္အဖြဲ႕ ျပင္သာသို႕ေရေဘးကူသြားရင္း ေယာရြာက က်ေနာ္တို႕အိမ္မွာတေထာက္နားၾက စားေသာက္ၾက အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံ ေလးေတြ ရုိက္ခဲ႕ၾကပါသည္။
ယကၠန္းစင္နဲ႕တြဲရုိက္ထားေသာ ပုံေလးေတြကို ေတြ႕ရေတာ့
လြန္ခဲ႕ေသာႏွစ္ကာလမ်ားဆီက အထည္ေလး တစ္မိုက္တစ္စ ရဖို႕ အေရး အဆင့္မ်ားစြာျဖတ္ေက်ာ္ရသည့္ "ေယာက်္ားစာမတတ္လ်ွင္ အကန္း မိန္းမ ယကၠန္းမတတ္လ်ွင္ အက်ိဳး "ဟုဆိုရုိးရွိသည့္ ေယာက ယကၠန္းလုပ္ငန္းခြင္အေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစားမိပါသည္။
ေနပူပူမွာ ဝါပြင့္ေဖြးေဖြးေလးေတြဆြတ္ခူးရသည္ကစ၍
အထည္ တစ္စ ျဖစ္ဖို႕အေရး အဆင့္ေပါင္းမ်ားစြာ။
ဝါဆြတ္ရသည္ကပင္ တကယ့္ေနက်ဲက်ဲေတာက္ပူပါမွ ဝါသီး
မ်ား အျပည့္အဝကြဲအက္သည္မို႕ ေခ်ြးတစ္လုံးလုံးမွာ ဝါေမႊးေဖြး
ေဖြးေတြက တကပ္ကပ္ႏွင့္ ခူးဆြတ္ၾကရသည္။
ဝါပြင့္ေလးေတြကို ခူးဆြတ္ၿပီး သုံးေလးရက္ခန္႕ေနလွမ္းကာ
ဖုန္မႈန္႕မ်ား အမိႈက္သရုိက္မ်ား ကင္းစင္ေအာင္ ဝါဖန္ရသည္။
ထို႕ေနာက္ ဝါေစ့ေလးမ်ားႏွင့္ ဝါဂြမ္းမ်ွင္ေလးမ်ား ကြဲျပားသြား
ေစရန္ အရစ္ပါသည့္ ဒလိမ့္တုံးႏွစ္ခုၾကား ထည့္ႀကိတ္ရျပန္ပါ
သည္။ထို႕ေနာက္ ဝါဖတ္သည့္ေတာင္းထဲထည့္ကာ ေလးသ႑ာန္ျပဳလုပ္ထားေသာ ဝါဖတ္ေလးျဖင့္ ဝါဂြမ္းမ်ားၾကြၾကြ
ဖြဖြေလးျဖစ္ေအာင္ ဝါဖတ္ၾကရသည္။(က်ေနာ္ေရးခဲ႕ဖူးေသာ ဖိုက္ျခင္းေတာင္းပြဲ ေဆာင္းပါး၌ေဖာ္ျပခဲ႕ေသာ ေတာင္း မွာ ဝါဖတ္ေတာင္းျဖစ္ပါသည္။ )
ဝါဂြမ္းမ်ား ဖြဖြရြရြေလးျဖစ္သည္ႏွင့္ တထြာခန္႕ ဝါဂြမ္းေတာင့္ ေလးမ်ားျဖစ္ေအာင္ လိပ္ၾကရၿပီး ဝါဂြမ္းေတာင့္(ေယာအေခၚ ဗိုင္းေတာင့္ )ေလးမ်ား ေလတိုက္၍ေလလြင္႕ ပ်က္စီး မသြားေစရန္ စီစီရီရီထပ္၍ ေတာင္းငယ္ေလးထဲထည့္ကာ ပိပိရိရိဖုံးဖိ သိမ္းဆည္းထားၾကရသည္။ ၎ဗိုင္းေတာင့္မ်ားအား ေသသပ္က်နစြာ မထားပါကဗိုင္းငင္သည့္အခါ အခက္အခဲျဖစ္ၿပီး ခ်ည္ထည္ယက္လုပ္ဖို႕ရာအသုံးမဝင္ေတာ့ဘဲ ဆီမီးထြန္း သည့္အခါ သုံးသည့္ မီးစာအျဖစ္သို႕သာ ေရာက္ရွိသြားတတ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ပင္
မိန္းခေလးမ်ား ဣေျႏၵသိကၡာအျပည့္ျဖင့္ ေနထိုင္တတ္လ်ွင္
"ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေလ း"ဟဲ႕ ဟုလူႀကီးသူမမ်ားက ခ်ီးမြမ္းတတ္ၾကပါသည္။

photo ။။ မ Ohm Mar Htay ႏွင့္ မူရင္းပိုင္ရွင္မ်ားအား Credit ပါဗ်
ေနာက္အပိုင္းဆက္မ်ား ဆက္ေရးခြင့္ျပဳပါဦးဗ်
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ေယာသိခၤ